woensdag 23 juli 2014

Eindelijk daar was ie dan... de zon

Vanmorgen mochten we haar voor het eerst echt zien: de zon.  Spijtig genoeg bracht ze in haar zog een flinke wind met zich mee.
Vandaag landden we in Lunéville. De voorbije dagen fietsten we over een schitterend parcours waar de aanwezigheid van WOI continu aanwezig is. Monumenten, standbeelden en kerkhoven wisselden mekaar voortdurend af. Soms groots en pompeus. Soms klein en sober. Maar steeds beklijvend.
Tom en Luc , de Arendonkse windklievers, zorgen er dagelijks voor dat er aan het juiste tempo gereden wordt.
 
Twee uiterste naast mekaar. De gloednieuwe elektronisch te schakelen fiets van Fons en de 'aan de buis' te nemen versnellingen van Gerrit
 Nauroy: even stilstaan bij een van de verdwenen dorpen.
Een van de weinige Duitse begraafplaatsen

Frans en Danny gaven kleur aan de nationale feestdag met hun tricolore outfit
 
 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten